ustawa o obligacjach


Elektroniczna postać dokumentu obligacji

Na gruncie ustawy o obligacjach z dnia 29 czerwca 1995 r. poprzez dokument obligacji powszechnie rozumie się dokument w formie tradycyjnej („papierowej”, a dokładniej w postaci przedmiotu materialnego dającego gwarancje autentyczności i trwałości naniesionej treści oraz takiego, który nie może być zwielokrotniany),  oczywiście o ile zawiera dane wskazane ustawą. Natomiast postać zdematerializowana obligacji polega na dokonaniu zapisu w stosownym rejestrze, czyli w ogóle w takim przypadku nie występuje „dokument”, a jest jedynie „zapis w rejestrze”. przeczytaj »